(English version under construction)

Publication > #43 Huid | Kluger Hans

Publication > #15 Herfsteditie 2022 Kunstmagazine

Review about 'And Lo, Slo Mo Auto Bang' by Lotte BODE > HART 228 (06/10/2022)

(NL) Het werk van Charlie De Voet getuigt van een grote eenvoud en schoonheid. De kunstenaar beeldhouwt met olieverf en doet dat op een voorzichtige en experimentele manier. Soms smelt hij lagen verf samen tot kleurrijke rimpelingen, dan weer laat hij een laag van het doek over het kader glijden of snijdt hij een stukje opgedroogde verf van zijn drager om dat elders te hergebruiken. Hij werkt niet met zuivere kleuren, maar vermengt lichte en donkere tinten nat-in-nat, rechtstreeks op het doek. De Voet creëert zowel grootse, ogenschijnlijk monochrome schilderijen waarvan de meditatieve kracht aan Rothko doet denken als speelse installaties die het midden houden tussen schilderij en sculptuur. De solotentoonstelling van De Voet bij Barbé Urbain is een apotheose van zijn praktijk van de afgelopen vijf jaar. Een indrukwekkend werk is 'A Painting (About Visual Confinement) As an Arbitrary Symphony from the Luna Park' (2022). Geïnspireerd door de rijen van speelautomaten en de gekleurde lichten in een Japanse speelhal, schilderde De Voet zestien rechthoekige panelen in diverse kleuren en liet het toeval de volgorde en het ritme bepalen. Daartegenover zien we een doek waarop een naakt, zittend lichaam is geschilderd. Het doek zelf is over een stoel gedrapeerd waardoor het lichaam slap en tweedimensionaal oogt. Een zelfportret, zo blijkt uit de titel. Het werk illustreert de manier waarop De Voet speels­heid en kwetsbaarheid probleemloos combineert.

(EN) The work of Charlie De Voet bears witness to great simplicity and beauty. The artist sculpts with oil paint and does so in a careful and experimental way. Sometimes he fuses layers of paint into colorful ripples, at other times he slides a layer of the canvas over the frame or cuts a piece of dried paint from its carrier to reuse it elsewhere. He does not work with pure colours, but mixes light and dark shades wet-on-wet, directly onto the canvas. De Voet creates grandiose, seemingly monochrome paintings whose meditative power is reminiscent of Rothko, as well as playful installations that straddle the line between painting and sculpture. De Voet's solo exhibition at Barbé Urbain is an apotheosis of his practice over the past five years. An impressive work is 'A Painting (About Visual Confinement) As an Arbitrary Symphony from the Luna Park' (2022). Inspired by the rows of slot machines and the colored lights in a Japanese arcade, De Voet painted sixteen rectangular panels in various colors and let chance determine the order and rhythm. Opposite this we see a canvas on which a naked, seated body is painted. The canvas itself is draped over a chair, making the body look limp and two-dimensional. A self-portrait, as the title suggests. The work illustrates the way in which De Voet effortlessly combines playfulness and vulnerability.

Charlie De Voet,‘AND LO, SLO MO AUTO BANG’,
BARBÉ URBAIN gallery, Gent, tot 23 oktober 2022
barbe-urbain.com

Installatie zicht / foto Shivadas.be

Review about 'And Lo, Slo Mo Auto Bang' by Dave MESTDACH > Knack (20/09/2022)

Article by Daan RAU > Openbaar Kunstbezit Vlaanderen 2020.3

Article by Maarten D'Hoop > Randeevoe 01/2017